- علم غیبی (عِ مِ غَ / غِ)
رجوع به علم غیب شود: علم غیبی نمیداند بجز پروردگار
معنی علم غیبی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
علم بر امور پنهانی، غیب دانی، برای مثال حاجت موری به علم غیب بداند / در بن چاهی به زیر صخرۀ صمّا (سعدی۲ - ۳۰۳)
(عِ مِ غَ / غِ)
لغت نامه دهخدا
غیب دانی. غیب گویی. دانش و آگاهی بر پنهانی ها و آنچه ناپدید از مردم باشد. آگاهی به مغیبات: ایزد عزّوجل ّ علم غیب به کس ندهد، چون قضا بود که خراسان از دست ما بشود و کار این قوم بدین منزلت رسید که رسید. (تاریخ بیهقی ص 546). درعلم غیب چنان بود که سلجوقیان بدین محل خواهند رسید. (تاریخ بیهقی ص 497). آفریدگار جل جلاله عالم اسرار است... و در علم غیب وی رفته است که در جهان در فلان بقعت مردی پیدا خواهد شد که... (تاریخ بیهقی ص 92).
حاجت موری به علم غیب بداند
در بن چاهی به زیر صخرۀ صمّا.
سعدی.
و رجوع به غیب شود
حاجت موری به علم غیب بداند
در بن چاهی به زیر صخرۀ صمّا.
سعدی.
و رجوع به غیب شود
(لَ مِ غَ)
لغت نامه دهخدا
آن جهان و جهان آینده. (ناظم الاطباء). مقابل عالم شهادت است. و مراد جهان معقول و مجردات نوریه است که غایب از عالم شهادت است و بالجمله عالم عقول و مجردات و اسماء و صفات حق تعالی است. و عالم آخرت را نیز عالم غیب گویند. (از کشاف اصطلاحات الفنون)
